سکروټي مي لــیمـو کي نـڅــولې ، ته رانغـلې
شېبـې د انـتـظـار مـي زوکـلولې ، تـه رانـغـلې
جـــنــون مـي بیله تـانـه ګـرېـوانـه سره پـخـلا ســو
د عــقـل زولــنـې مـي مـاتـولې ، تـه رانـغــلې
ما وې چي به سوغات راته اذان د بلال راوړې
سجـدې مي پر یاغي تندي شمیرلې ، ته رانغلې
تر مصره پوري راغی زوړ یعقوب په ړندو سترګو
بي پایه قافلې وې چي راتــلــلې ، تــه رانغـلې
پر تېر پلونو دي پریوتل غونډی غونډی ګړځـونه
خــیالــونــو مي تــڼــاکي کـــړولې ، تـه رانغـلې
د مـاتـــو مـیـکـدو ســره دي پـرېښـودم یــوازي
توبې مي تر محراب پوري در وړلې ، ته رانـغـلې
په لـر او بـر کي ښخــي وې د خـړ سـېلاب منګولي
هر موج کي یې کښتۍ وې ډوبېید لې ، تـه رانغــلې
قاصد د تــودو اوښکــو به سهار ماښام در تلـلو
نــارې د نـوزادي دي اروېــدلــې ، تــه رانـغــلې
ډنمارک ـ ۲۴ / ۳ / ۲۰۱۵